Czym jest prezbiopia i jak ją leczyć?

Coraz częściej czujecie zmęczenie wzroku? Przy czytaniu słowa rozpływają się na papierze, więc oddalacie książkę od oczu, próbując wyostrzyć krawędzie liter? Po zmroku trudniej wyłowić kształty z otoczenia i nocna jazda autem zaczyna przywodzić na myśl dyskomfort? To pierwsze objawy prezbiopii, naturalnej konsekwencji starzenia się oka. Nie sposób ich uniknąć, ale odpowiednia korekcja pomoże im zaradzić.

   

Na pewno obserwowaliście kiedyś obiektyw aparatu w trakcie zoomowania i dostosowywania ostrości. Oko jest pierwowzorem obiektywu fotograficznego i jego mechanizm działa w podobny sposób. Zjawisko „wyostrzania” przedmiotów w zależności od odległości dzielącej je od naszych oczu nazywa się akomodacją. Zdolność do akomodacji jest zależna od poziomu elastyczności wewnątrzgałkowej soczewki i siły mięśni oczu. Kiedy spoglądamy na coś z bliska, mięsień kurczy się, a soczewka uwypukla. To przejaw doskonałości konstrukcji naszego narządu wzroku, ale nie istnieje mechanizm, który działałby wiecznie bez konserwacji. Najpóźniej w okolicach czterdziestego roku życia soczewka ludzkiego oka zaczyna twardnieć, a mięśnie słabnąć przez co umiejętność akomodacji spada. W przeciwieństwie do wielu dolegliwości związanych z wiekiem, w przypadku prezbiopii (nazywaną również starczowzrocznością lub nadwzrocznością starczą) nie ma programu działań profilaktycznych. Wzrok po 35 roku życia, niezależnie od wcześniej stwierdzonych wad, pogarsza się. Starczowzroczność, w mniejszym lub większym stopniu, dotyka niemal wszystkich ludzi, warto więc jak najszybciej zapoznać się z dostępnymi metodami korekcji.

 

Jak poprawić wzrok po 35 roku życia?

 

Nadwzroczność starcza objawia się w pierwszej kolejności pogorszeniem zdolności prawidłowego dostrzegania przedmiotów z bliskiej odległości, a także ogólnym uczuciem zmęczenia oczu, pojawiającym się w ciągu dnia. Nie należy mylić jej z dalekowzrocznością, której przyczyną jest spłaszczona rogówka bądź za krótka gałka oczna, i która może objawiać się juzż w bardzo młodym wieku. Prezbiopia, choć u dalekowidza może być bardziej odczuwalna, przebiega niezależnie od pozostałych wad wzroku, dotyka więc zarówno krótkowidzów, jak i astygmatyków. Wbrew niektórym obiegowym opiniom, nie jest powodowana nadmiarem czasu spędzanego przed monitorem, choć ten cywilizacyjny trend z pewnością nie wpływa korzystnie na nasz wzrok. Starczowzroczność to wynik naturalnego procesu utraty elastyczności przez soczewkę oka, a tym samym jej zdolności do szybkiej zmiany krzywizny.

Trudność w „złapaniu ostrości” przedmiotów czy odczytaniu drobniejszego druku to objawy niezwykle frustrujące, szczególnie dla osób, które na wcześniejszych etapach życia nie potrzebowały korekcji wzroku. Problem może być rozwiązywany chirurgicznie, jak również poprzez odpowiednio dobrane okulary korekcyjne lub soczewki progresywne.

Metoda chirurgiczna polega na wszczepieniu pacjentowi sztucznej soczewki. Zabieg przebiega więc podobnie jak w przypadku leczenia zaćmy. Jeżeli prezbiopia łączy się u pacjenta z dalekowzrocznością, możliwe jest także zastosowanie metody laserowej. Większość pacjentów decyduje się jednak na nieinwazyjną metodę korekcji prezbiopii i wybiera akcesoria pomocnicze w postaci okularów lub soczewek. W przypadku obu wyborów istotne jest regularne badanie wzroku, które pozwoli dostosować korekcję do rozwoju wady wzroku.

 

Korekcja prezbiopii - okulary czy soczewki?

 

„Okulary do czytania” to archetypiczny atrybut wieku dojrzałego i niegdyś najczęstsza recepta na prezbiopię. Rosnącą popularnością cieszą się jednak soczewki multifokalne. Kiedyś osoby dotknięte nadwzrocznością starczą, będące jednocześnie krótkowidzami lub zdiagnozowane z inną wadą wzroku, potrzebowały dwóch par okularów. Jednych do lektury, drugich do codziennego funkcjonowania. Odpowiedzią na tę kwestię mogą być szkła okularowe podzielone na strefy o różnych ogniskowych. Ich dolna część służy do czytania, górna do spoglądania w dal, a środkowa do patrzenia na przedmioty w pośredniej odległości.

Największymi atutami progresywnych soczewek, w porównaniu z okularami, są wyższa wygoda użytkowania i większy zakres działania. Multifokalne szkła kontaktowe pozwalają na korekcję szerokiego spektrum wad wzroku, od +8 do -8 dioptrii (sprawdź jak dobrać soczewki progresywne). Sprawdzają się także u astygmatyków. Tę właściwość zawdzięczają swojej budowie. Soczewki asferyczne złożone są ze środkowej warstwy do patrzenia w bliży i zewnętrznej, przeznaczonej do dostrzegania przedmiotów w większej odległości. W soczewkach dwuogniskowych górna część służy widzeniu w dali, a dolna w bliży, jednak obie płynnie na siebie zachodzą. Istnieją również soczewki umożliwiające symultaniczne dostrzeganie obrazów bliskich i odległych, dzięki koncentrycznemu rozmieszczeniu kręgów z różną ogniskową.

W każdym przypadku wzrok szybko przyzwyczaja się do soczewki i cały proces „wyłapywania ostrości” przedmiotów na różnych dystansach przebiega bardzo naturalnie. Soczewki nie wpływają na nasz wygląd i mogą nam towarzyszyć w różnych okolicznościach, także w trakcie uprawiania sportu. Dostępne w sprzedaży soczewki progresywne jednodniowe, jak 1-DAY ACUVUE® MOIST MULTIFOCAL, są szczególnie wygodne, ponieważ nie wymagają codziennej pielęgnacji, a dzięki swojemu nawilżającemu materiałowi zapobiegają suchości oka. Są więc idealnym rozwiązaniem dla wszystkich osób, które w każdym wieku chcą prowadzić aktywny i dynamiczny tryb życia.